Tanısaydın, çok sevmezdin belki ama hep severdin.
Öyle gülüp geçmezdin.
Tanısaydın, ... Vazgeçmezdin.
Öyle uzun uzun cümleler kurmazdın bir şeyleri anlatmak için gözlerindeki her şeyi okuduğumu fark ederdin.
Tanısaydın, cümleye başlarken ya da konuşma bittiğinde "Aman ha aramızda" demezdin, bilirdin ki tüm benliğimi sana adamışım ben.
Tanısaydın, bir karar almadan, önce olumsuz bütün yönlerini düşündüğünü, düşünürken kafanı kaşıdığını bildiğimi bilirdin.
Bilirdin senin o herkese gösterdiğin dik başlı, umursamaz tavrının sen olmadığını bildiğimi,
Gerçek seni, içerilerde bir yerlerde kırılgan, sessiz ve sıcacık bir çocuk olarak sakladığını gördüğümü bilirdin.
Ama tanımadın,
Sevmedin de...
Gitmeyi seçtin ama,
Gitmedin de...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder